Voor velen wel, maar voor sommigen niet. Voor hen (waaronder ikzelf) is het “Nieuw jaar, oude kansen”. Oude kansen die (ook) in het jaar 2024 onvervuld op de plank zijn blijven liggen en zich de afgelopen jaren hebben opgestapeld onder een laag stof. Hoe fijn zou het zijn als je in 2025 één of twee kanskaarten van stapel neemt en deze ten volle kunt benutten zoals jij dat wilt.
Zoals in een – al dan niet volle – trein naar een bestemming die jij hebt uitgekozen en niet is opgelegd door je angst. Of in een volle concertzaal exact de middelste plaats reserveren en niet een plaats helemaal achteraan helemaal aan het eind van de rij dicht bij de uitgang. Ieder zijn eigen uitdaging.
Voor de meeste mensen een vanzelfsprekendheid, maar voor velen met een angststoornis een praktisch onbereikbaar verlangen.
Met het vervullen van die eerste kans in 2025 behaal je een “overwinning” die je wellicht iets meer lucht geeft en je jouw wereld anders laat zien. Die je nieuwe mogelijkheden en weer nieuwe kansen geeft. En de kracht om nu ook de tweede kanskaart te pakken.
De ADF stichting kan je daarbij helpen.
Heel veel succes daarbij en ik wens je een in alle opzichten een sprankelend 2025 toe!
Gerrit Bosboom
Gerrit schrijft over zijn (gegeneraliseerde) angst- en paniekstoornis (agorafobie). In het verleden hebben deze zijn leven bepaald en ook nu nog spelen ze een belangrijke rol. De situaties die hij beschrijft hebben daadwerkelijk plaatsgevonden. Als ervaringsdeskundige hoopt hij anderen hiermee te helpen en een hart onder de riem te steken.
Beste Gerrit en lotgenoten,
Nadat ik een hersenschudding heb opgelopen in 2017 kreeg ik te maken met angst- en paniekklachten. Ik had al snel door dat dit te maken kon hebben met vroeg, kinderlijk trauma.
Na verschillende therapieën die niet voldoende effect hadden, kreeg ik een goeie tip van mijn jongste zoon. In 2023 begon ik met een voor mij passende therapie bij SPEL in Putten. Hier zijn ze gespecialiseerd in het behandelen van angst- en paniekstoornis in relatie met (vroeg)trauma. Naast de gesprekken heeft het werken met paarden extra waarde voor mij. Deze vorm van werken gaat voorbij woorden . En dat is wat ik nodig had.
We worden allemaal uitgedaagd in het leven. Na een scheiding, nu vier jaar geleden, ben ik twee keer verhuisd. Eerst naar twee tijdelijke plekken. Vanwege verandering van mijn financiële situatie, moest ik voor 1 januari 2025 een goedkopere plek zien te vinden. Dat gaf veel onrust in 2024.
Sinds 1 december jl heb ik een fijn huis én een vaste plek gevonden. Dit geeft rust. Sinds lange tijd is er op dit gebied weer balans.
In therapie vond ik in de afgelopen paar maanden meer innerlijke balans, nadat mijn volwassen- en kindsdeel elkaar hebben gevonden en hebben omarmd. Het werken met paarden heeft hierin veel betekent voor mij.
In deze woelige periode durfde ik voor het eerst sinds jaren naar een live optreden te gaan. Ik zocht een plekje achterin de schouwburg van Meppel. Hier trad een favoriete zangeres op met het Noord Nederlands Orkest (NNO).
Ik zat op de hoek, zodat ik in geval van nood de zaal uit kon lopen.
En droeg oorbeschermers om het risico van overprikkeling te voorkomen. Hier ben ik extra gevoelig voor geworden, en het boezemt angst in. Met angst voor de angst voelt het al snel onveilig . En stelde ik dit soort van uitdagingen uit. Deze gelegenheid wou ik echter niet aan me voorbij laten gaan.
Hier zat ik dan, met mezelf te zijn in deze prikkelbare omgeving.
Alert op van alles wat zich in mijn hoofd en hele lijf afspeelde.
Stapje voor stapje kon ik meer opgaan in het optreden van Anneke van Giersbergen en het NNO.
Na een tijdje durfde ik 1 oorbeschermer een paar minuten uit te doen. En na ongeveer een uur ook de 2e oorbeschermer. Spannende momenten….
Tijdens ieder applaus gingen de oorbeschermers er weer in . Al die handen klappend om me heen, dat was teveel van het goeie.
Ik had gehoopt op een half uur tot drie kwartier om dit mee te maken. Uiteindelijk kon ik het uitzitten. Dat was dubbel genieten.
In februari ga ik opnieuw naar een optreden in dezelfde schouwburg. Deze keer neem ik een trouwe vriendin mee. Een extra stapje, dat durf ik nu aan!
Hartelijke groet, Lilian Snijder