Ik was veertien jaar toen de dwang zich bij mij voor het eerst liet zien, al wist ik toen nog niet dat het dwang was en dat de gruwelijke gedachten en beelden waar ik dagelijks last van had intrusies genoemd werden. Die diagnose kwam pas twaalf jaar later toen mijn voortdurende gevecht tegen deze intrusies – in mijn geval vreselijke beelden waarin ik mezelf iets aan zie doen – en daaruit voortvloeiende mentale dwanghandelingen en depressieve klachten hun tol begonnen te eisen. Lees meer

vermijd vermijding

“Hé Gerrit” hoorde ik op straat iemand roepen toen ik met mijn hond aan de wandel was. Het was mooi weer en voor de nodige ontspanning had ik besloten een halfuurtje langs de rivier te gaan lopen. Er is altijd wat te zien en de natuur geeft me rust.
Lees meer

kansen angst

Voor velen wel, maar voor sommigen niet. Voor hen (waaronder ikzelf) is het “Nieuw jaar, oude kansen”. Oude kansen die (ook) in het jaar 2024 onvervuld op de plank zijn blijven liggen en zich de afgelopen jaren hebben opgestapeld onder een laag stof. Hoe fijn zou het zijn als je in 2025 één of twee kanskaarten van stapel neemt en deze ten volle kunt benutten zoals jij dat wilt. Lees meer

Ze zeggen wel eens ‘What doesn’t kill you, makes you stronger.’ In mijn beleving is dat niet waar. 

Gebroken bleef ik achter na een gewelddadige verkrachting op mijn 16de. Ik functioneerde op de automatische piloot en leefde als een zombie. Alle levenslust en vreugde was uit mijn lijf verdwenen. Het was alsof alles als een film langs me heen ging. Ik was slachtoffer van een verschrikkelijk trauma wat me kwetsbaar, verdrietig en eenzaam maakte. Lees meer

Frederike schrijft al enkele jaren columns over haar angst- en paniekstoornis en hoe die haar leven beïnvloeden. Begin dit jaar schreef ze haar persoonlijkste column tot nu toe, ‘Beschuit zonder muisjes‘, over zwangerschap en angst. Over dit thema maakte ze het volgende gedicht.

Lees meer

Triggerwarning: Let op er komt een heftig onderwerp aan bod, suïcidale dwanggedachten.

Begin juni vertrokken mijn broer en ik met onze mams naar Turkije om daar haar 80e verjaardag te vieren. We zouden een week verblijven in hetzelfde hotel waar onze ouders jaren geleden naartoe gingen. Aanvankelijk keek ik hier erg naar uit, maar naarmate de vertrekdatum dichterbij kwam, begonnen bij mij de spanningen en dwangklachten toe te nemen. Vanaf het moment dat mijn broer mij enthousiast een foto van ons hotel liet zien, begonnen mijn intrusies meer op de voorgrond te treden. Intrusies zijn hele enge gedachten (en in mijn geval ook verschrikkelijke beelden met betrekking tot hoge gebouwen) die ineens in je opkomen. Deze gedachten wil je niet uitvoeren, maar ze veroorzaken veel angst en onrust. Ik merkte dat ik weer last begon te krijgen van terugkerende gedachten en beelden waarin ik mezelf van een hoog gebouw naar beneden zag springen. Ik praatte erover met mijn partner en probeerde afleiding te zoeken, maar het dwangmonster werd steeds groter. Mijn grootste angst was dat mijn hotelkamer zich op grote hoogte zou bevinden en ik de controle over mezelf zou verliezen.
Lees meer

Op 22 april 2022 schreef Gerrit zijn eerste column voor de ADF Stichting. Deze ging over (het voorkomen van) angstaanvallen tijdens het reizen met de trein. Niet veel later schreef hij over angst tijdens het rijden met de auto. Zo groeide Gerrit door in zijn schrijfwerk als vaste columnist voor ADF. In de afgelopen twee jaar volgden meerdere columns die je hier kunt lezen.

Na 10-tallen jaren geworsteld te hebben met angst ben ik voor mijzelf tot het volgende inzicht gekomen: Het Angstmonster bestaat niet! Dat inzicht is vooral ontstaan door over mijn angsten te schrijven en in toenemende mate te praten. Er is geen monster die het tot zijn levenswerk heeft gemaakt om mijn leven te vergallen. Die ervoor zorgt dat je de straat niet meer op gaat, de lift niet meer gebruikt, of de trein niet meer neemt. Hij zorgt er niet voor dat je het benauwd krijgt, gaat hyperventileren, spanning in je lijf ervaart, bang bent om flauw te vallen etc. Lees meer

Vera is bij het Jubileumcongres van de ADF stichting geweest op 31 mei 2024. In dit verslag vertelt zij haar verhaal. Op onze website vind je een FOTOVERSLAG van het congres.

Persoonlijk verslag

Op vrijdag 31 mei 2024 ben ik naar het jubileumcongres toe geweest van de ADF stichting bij ‘Antropia’ in Driebergen. Ik ben zelf ongeveer 10 jaar geleden gediagnosticeerd met een dwangstoornis. Sindsdien heb ik vele therapieën gevolgd en heb ik zelfs een aantal jaar geleden een opname gehad van een half jaar. Ik kan gelukkig zeggen dat het inmiddels een stuk beter met mij gaat, maar het blijft elke dag wel een gevecht in mijn hoofd. Het leek mij daarom interessant om naar het congres toe te gaan. Lees meer

Een beetje (ver)dwaalangst

Op het moment van schrijven zit ik in onze oude camperbus op een duincamping vlakbij het Noordzeestrand op Ameland. De schemering valt in. Buiten zitten jonge konijntjes achter elkaar aan. Af en toe duikt er een fazant op vanuit het helmgras. Er heerst een serene rust. We zijn de enigen op het kampeerveldje. Ons hondje Avi ligt met haar warme kopje op mijn voeten, uitgeteld van een lange avondwandeling. De koffie staat te pruttelen. Ik kan hier intens van genieten. Ondertussen volgt mijn partner in een nabijgelegen dorpje het eerste deel van haar meerdaagse Reiki vervolgcursus. Dat is ook de reden waarom we hier zijn. Mijn plan is om hier een beetje te schrijven, te lezen en er met onze hond op uit te trekken. En dat laatste vind ik best een beetje spannend. Lees meer

Foto van Frederike

…Mijn persoonlijkste column tot nu toe! Het onderwerp en de boodschap van deze column is precies dat waar ik zelf de afgelopen jaren naar opzoek ben geweest en het niet heb gevonden. Hoogtijd om daar zelf verandering in te brengen, want wie weet ben of ken jij wel iemand die deze worsteling, angst en verdriet met mij deelt. Lees meer