(Ver)dwaalangst

Een beetje (ver)dwaalangst

Op het moment van schrijven zit ik in onze oude camperbus op een duincamping vlakbij het Noordzeestrand op Ameland. De schemering valt in. Buiten zitten jonge konijntjes achter elkaar aan. Af en toe duikt er een fazant op vanuit het helmgras. Er heerst een serene rust. We zijn de enigen op het kampeerveldje. Ons hondje Avi ligt met haar warme kopje op mijn voeten, uitgeteld van een lange avondwandeling. De koffie staat te pruttelen. Ik kan hier intens van genieten. Ondertussen volgt mijn partner in een nabijgelegen dorpje het eerste deel van haar meerdaagse Reiki vervolgcursus. Dat is ook de reden waarom we hier zijn. Mijn plan is om hier een beetje te schrijven, te lezen en er met onze hond op uit te trekken. En dat laatste vind ik best een beetje spannend. Lees meer

/0 Reacties/door

Beschuit zonder muisjes

Foto van Frederike

…Mijn persoonlijkste column tot nu toe! Het onderwerp en de boodschap van deze column is precies dat waar ik zelf de afgelopen jaren naar opzoek ben geweest en het niet heb gevonden. Hoogtijd om daar zelf verandering in te brengen, want wie weet ben of ken jij wel iemand die deze worsteling, angst en verdriet met mij deelt. Lees meer

/0 Reacties/door

Norah en ik

Treinangst

Onlangs had ik met iemand afgesproken om een bekende Veluwe route te lopen. We hadden dat al eens eerder gedaan en elkaar toen bij het station Dieren (het officiële vertrekpunt van deze NS-route) ontmoet. Ik was destijds vanuit mijn woonplaats met de trein naar dit vertrek punt gegaan. Op dat moment leverde dat geen problemen op met betrekking tot mijn reisangst. In een eerdere column schreef ik al over mijn angst om te reizen met de trein. (https://adfstichting.nl/2022/04/22/angstleven-1/).

Mijn vorige treinreis naar Dieren was zonder problemen verlopen door een minimale bezetting van het aantal medereizigers en het vooruitzicht van een redelijk korte rit. Ik besloot daarom ook nu met de trein te gaan. Lees meer

/0 Reacties/door

Angst voor de angst

Trigger warning: in deze column komen stukken over de dood voor

Zoals jullie weten is schrijven datgene wat ik het liefste doe. Eigenlijk was ik al veel eerder van plan om weer een column te schrijven, maar door verdrietige omstandigheden in mijn privéleven eind vorig jaar kwam het maar niet van de grond. Ik verloor een oom op wie ik erg was gesteld en van wie ik niet goed afscheid heb kunnen nemen. Daarnaast moesten we afscheid nemen van een van onze geliefde schaapjes. Het andere schaapje bleek ook ernstig ziek en de kans was heel groot dat we haar ook zouden kwijtraken. Ik voelde me machteloos en had het gevoel dat er een mantel van somberheid om mij heen gedrapeerd zat, die ik maar niet kon uittrekken. Lees meer

/0 Reacties/door

Vallen of springen?

Vandaag de dag lezen we veel over angststoornissen bij jongeren. En terecht, want het vroeg onderkennen van deze stoornis en het behandelen ervan kan veel leed nu en vooral in de toekomst voorkomen. Ik heb al ongeveer 40 jaar regelmatig last van een angststoornis, met alle bekende symptomen en gevolgen van dien. Je kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan paniekaanvallen en hyperventilatie. De gevolgen hiervan kunnen erg groot zijn. Je huis niet meer uit durven, niet reizen met de auto of trein, evenementen met groepen mensen vermijden en op vakantie gaan is praktisch uitgesloten. Je wereld wordt steeds kleiner, waardoor je in een isolement kunt raken.

Lees meer

/0 Reacties/door

In het licht!

Ken je dat…?!

… het gevoel dat je iets heel graag wilt?
… je er dan heel veel aan denkt?
… je hart er vol van is en je mond ervan over loopt?

Als je dat gevoel kent, dan kies je er waarschijnlijk voor om er dan iets mee te gaan doen. Je kijkt of je het kunt betalen, je de ruimte ervoor hebt en wat je nodig hebt om het uit te kunnen voeren.

Maar wat nou als die ene wens, doel of ambitie continu door je hoofd spookt en je het in je hart voelt, maar jouw angstmonsters zich helemaal hebben vastgebeten om dat tegen te werken. Hoe maak je je daar dan van los? Lees meer

/3 Reacties/door

Lentestorm

Lieve iedereen,

De winter is voorbij. De donkerde maanden liggen achter ons, alles staat in bloei, de vogeltjes fluiten en het blijft weer langer licht. Het is lente! Persoonlijk vind ik dit het fijnste seizoen. Een seizoen waarin ik creatiever ben en meer levensenergie heb.

Lees meer

/3 Reacties/door

Zelfbeeld

In eerdere blogs hebben jullie kunnen lezen dat een groot deel van mijn leven in het teken heeft gestaan van overleven in een omgeving vol angst en onveiligheid. Tegelijkertijd probeerde ik in stilte tevergeefs het verschrikkelijke monster dat dwang heet het zwijgen op te leggen. Maar wat ik niet eerder met jullie gedeeld heb, is dat ik ver voordat de dwang zich bij mij voor het eerst openbaarde al gebukt ging onder gevoelens van minderwaardigheid en eenzaamheid.

Lees meer

/0 Reacties/door

Waar blijft de tijd?

Het was een warm welkom toen ik in november 2018 solliciteerde als medewerkster voor de Telefonische hulpdienst. De ADF stichting heb ik leren kennen doordat onze dochter José hier ook als vrijwilligster met veel passie en plezier heeft gewerkt. Een aantal collega’s waar ik nu mee samen werk hebben José goed gekend.

Lees meer

/2 Reacties/door

Ik wil het alleen kunnen

“?? ??? ???? ??????????????. ?? ??? ??? ?????? ??????.” ???? ???? ?? ????…

Ik zoek op ‘antidepressiva’ in de Nieuws-categorie van Google. Ik vind:

EenVandaag:

1,2 miljoen Nederlanders slikken antidepressiva, dat zijn meer mensen dan ooit: ‘Medisch model wordt te snel toegepast’

Lees meer

/2 Reacties/door