Ik lig op bed
De ochtend is al lang begonnen
Ik moet opstaan
Het is tijd om mij nuttig te maken
Nuttig in huis
Nuttig voor mijn katten
Nuttig voor mijn omgeving
En nuttig voor de maatschappij
Hup hup, op staan. Nu!
Doe niet zo moeilijk
“Ik vraag toch niet iets raars?!” zegt mijn hoofd
Maar het lukt niet, echt niet!
Ik wil echt wel
Ik lig hier niet voor mijn lol
Ik ben niet lui en ook niet zwak
En als het kon, was ik al uren geleden opgestaan
“Waarom sta je dan niet op?” Vraagt mijn hoofd
“Het is de aanval van afgelopen week” zeg ik terug
Hij was zwaar, pittig en hij sluimert nog door
“Dat is verleden tijd, laat het los”
Laat het los? Meen je dat?
Denk je er zo makkelijk over?
Denk je echt dat dit een kwestie van loslaten is?
Denk je echt dat ik ervoor zou kiezen om op bed te blijven liggen als ik die keuze had?
“Ja zo simpel is het…”
Nee zo simpel is het niet!
Je weet niet half wat het is
Je hebt geen idee waar je het over hebt
Oordelen over iets waar je geen verstand van hebt, dat is pas zwak
Oordelen over mij als je alleen mijn buitenkant ziet, dat is pas zwak
Vragen hoe het echt met me gaat, dat is pas sterk
Luisteren zonder te oordelen dat is pas sterk
Ik lig hier terwijl ik mijn dromen wil najagen
Ik lig hier terwijl ik zo veel te geven heb
Ik lig hier terwijl ik zo veel verlangens heb
Ik lig hier terwijl jij mij de grond in praat
“Misschien oordeel ik inderdaad te snel
Misschien komt het omdat ik het niet aan je kan zien?
Misschien moet ik meer vragen
Misschien moet ik beter luisteren naar jou”
Inderdaad daar ligt de sleutel
De sleutel naar begrip en verbondenheid
Als ik mag zijn wie ik ben met al mijn angsten
Dan vallen alle bakstenen van mijn schouders
En kan ik opstaan!
Opstaan om mijn dromen na te jagen
Opstaan om de dingen te doen waar ik goed in ben
Opstaan omdat ik leef!
Liefs, Frederike
Frederike (31 jaar) schrijft voor de Angst Dwang en Fobie stichting columns over haar angst- en paniekstoornis en hoe die haar leven beïnvloeden. Ze woont samen met haar man en hun twee katten, die haar steun en toeverlaat zijn. Haar wens is om het taboe op psychische stoornissen te doorbreken.
Mooi stukje Frederike, erg herkenbaar..!
Bedankt Bas!
Leuk dat je een berichtje plaatst! 🙂
Herkenbaar! Mooi geschreven.
Bedankt voor je compliment en bericht Lidia! 🙂