Janie (35) komt de deur bijna niet uit. Pleinvrees en sociale fobie zorgden ervoor dat ze in een sociaal isolement is geraakt. Ook heeft ze een extreme angst ten opzichte van mannen. Ondanks dat het heel spannend is voor haar, wordt het tijd om het gesprek te openen.
‘‘Zodra ik de voordeur uit ga, wil ik het liefst direct rechtsomkeer maken naar binnen. Supermarkten, wachtruimtes, een drukke straat; het zijn gigantische problemen voor mij. Al van kinds af aan heb ik daar last van, maar ik had altijd wel maniertjes om mij staande te houden. Hoe ouder ik werd, hoe lastiger het was om dat masker op te houden. Er kwam een moment dat ik vanwege mijn angsten niet meer kon werken en afgekeurd werd. Ik raakte steeds verder in een sociaal isolement en er kwam een moment dat ik omviel en uit het leven wilde stappen.’’
‘‘Ik keek en kijk altijd naar de grond, omdat ik bang ben om contact te maken met andere mensen. Ik krijg hulp, maar door mijn diagnose borderline ligt de focus vooral daar op. Mijn angsten belemmeren mij behoorlijk. De afspraak voor dit interview leverde bijvoorbeeld veel stress op. Ik ben dan al de hele ochtend bezig met de angst of het wel goed zal gaan, wie ik te spreken krijg en of ik mijn verhaal wel goed kan verwoorden. Het contact met anderen is heel moeilijk voor mij.’’
“Je mag best vragen stellen aan mensen met een angststoornis om hen beter te begrijpen’’
‘‘Ook heb ik extreme angst ten opzichte van mannen. Dit komt voort uit verkrachtingen die in het verleden hebben plaatsgevonden. Het is natuurlijk onzin om te denken dat alle mannen gevaarlijk zijn, maar het is een reactie die is voortgekomen uit mijn trauma. Ik ben altijd op mijn hoede als er mannen in mijn buurt zijn. Ik vermijd ze zoveel mogelijk en ik heb een soort muurtje om mij heen gebouwd. Ik schiet op slot als iemand daar door heen lijkt te komen.’’
‘‘Ik loop vaak tegen onbegrip aan van de buitenwereld. Mensen drukken direct een stempel op je, zonder te weten hoe het is om elke dag weer met die angsten te dealen. Ik wil meer openheid creëren. Als mensen er voor openstaan om te luisteren, zal er meer begrip komen. Je mag best vragen stellen aan mensen met een angststoornis om hen beter te begrijpen. Als er interesse is in de ander wordt het gesprek geopend en het taboe vanzelf doorbroken’’
>>Terug naar Ervaringsverhalen en Interviews