‘’Therapie was een schakel naar de oplossing’’
Ervaringsverhaal Eman
Auteur: redactie
Publicatiejaar: 2025
Op zijn achttiende begon Eman zijn carrière bij de politie. Daarna werkte hij als ambulancechauffeur en inmiddels is hij actief als individueel begeleider in de opvang voor dak- en thuislozen. In de loop der jaren heeft Eman veel ingrijpende en acute situaties meegemaakt. Ondanks de heftige incidenten die hij tijdens zijn werk tegenkwam, is hij altijd gemotiveerd gebleven om anderen te helpen. Zijn gezin, geloof en het vertrouwen in zichzelf en anderen hebben hem de kracht gegeven om door te gaan. Naast zijn werk als individueel begeleider is Eman ook actief in de sportwereld. Hij traint regelmatig en geeft kickbokslessen bij de sportschool.
Afwisseling
Tijdens mijn werk heb ik moeten vechten voor het leven van anderen. Hiermee heb ik mensen kunnen redden en dat gaf me de motivatie om door te gaan. Toch heb ik ook veel heftige momenten gekend waarbij mensen (jong en oud) zwaar gewond raakten en uiteindelijk zijn overleden. Het gevoel dat ik nodig was, en de dankbaarheid, gaven me de motivatie om door te gaan.
PTSS
Na jarenlang fulltime hard werken, merkte ik dat ik het ‘gewone leven’ niet meer op kon brengen. Ik was zo lang over mijn eigen grenzen heen gegaan dat ik moeite had om überhaupt nog iets te voelen. Ik was snel geïrriteerd, had moeite om me te concentreren, sliep slecht en had last van herbelevingen. Steeds opnieuw zag ik bepaalde incidenten als een film voorbijkomen en ik kon de film niet meer uitzetten. Na een heftig voorval nam altijd iemand van het bedrijfsopvang team (BOT) contact met mij op en bespraken we het na. Op een gegeven moment merkte ik dat ‘even samen een bakkie doen’ niet meer voldoende was. Niemand zat te wachten op kwetsbaarheid en het was lastig om je echt open te stellen in een wereld van stoere mannen en vrouwen.
Wat hielp jou?
Therapie was een schakel naar de oplossing. Ik heb cognitieve gedragstherapie met exposure gedaan en EMDR. Dit hielp. De pieken werden minder en ik kreeg iets meer rust. Herstel was (en is) een lang proces. Bewegen, sporten en mediteren waren mijn redding. Hierbij was ik met mezelf bezig, zonder volledig in het zwarte gedeelte te verdwijnen. Sommige dingen zag ik letterlijk voor me en kon ik er dan uitslaan tegen de bokszak. Dat gaf mijn geest ruimte en de mogelijkheid om terug te komen in het hier en nu. Daardoor kon ik loslaten en beginnen aan een nieuw hoofdstuk.
Groot hart
Mijn werk raakt me. Situaties komen rechtstreeks mijn hart binnen en soms grijpt me dat echt aan. Op jonge leeftijd heb ik mijn vader en broer verloren aan een hartaandoening. Iedereen heeft zo zijn verleden en ook dat speelt mee.
Hoe naar het ook is; vanuit mijn geloof weet ik dat voor alles een reden is. Als Moslim accepteer ik wat God mij geeft. Goed en kwaad, licht en donker, dag en nacht. Het geloof geeft mij een doel in het leven en mijn doel is mensen redden. Daar ben ik trots op. Daar sta ik voor. Eerst aan het front (politie en ambulance) en nu achter het front (dak- en thuislozen opvang).
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die nu last hebben van PTSS?
Om te kunnen dealen met de lastige dingen in het leven, heb je aandacht nodig om tot jezelf te komen. Ga in gesprek met iemand die je vertrouwt en die je kan helpen wanneer je het moeilijk hebt. Zorg voor stabiliteit: bewegen, gezond eten en gezond leven. Verzamel lieve mensen om je heen die je willen helpen en positieve energie geven. Omarm en accepteer het proces; het is een cyclus die altijd door blijft gaan. In het leven loop je nu eenmaal risico’s.
- Je kan geen bakker worden zonder deeg aan je handen
- Je kan geen vuilnisman zijn zonder vies te worden
- Je kan geen barman zijn zonder af en toe andermans rommel op te moeten opruimen
Accepteer het trauma en leer daarmee om te gaan. Als mens zijn we flexibel en veren we, ook na een heftige gebeurtenis, weer terug om een normaal leven te kunnen leiden.
