Saskia had last van angst en psychische klachten. Zij vond in tekenen en schilderen een creatieve uitingsvorm. Het heeft haar geholpen in haar herstelproces. Ze schrijft hier zelf over:

Met creatieve handen en een rijke fantasie heb ik kwetsbaarheid kunnen verwerken in kunst. Sinds mijn kinderjaren ben ik begonnen met tekenen, zo kon ik onbewust en bewust alles weg schetsen. In 2007 ben ik vast gelopen door verschillende omstandigheden. Ik werd afhankelijk van zware medicatie. In 2009 pakte ik mijn passie weer op.

Het heeft me kracht en positiviteit gegeven. Veel mensen kregen belangstelling en door mijn kunst te delen op instagram heb ik vele kwetsbare mensen bereikt en hen geholpen. In december 2018 gaf ik een aantal exposities, daarna volgde samenwerkingen met dichters. Inmiddels is er een bundel uitgekomen, waar vijf illustraties van mij in staan.

Het is bijzonder dat ik alle klachten overwonnen heb in kunst en daar ben ik trots op. Hoewel ik kwetsbaar blijf, weet ik dat ik dat ik hierop vertrouwen kan. Daarom deel ik graag mijn verhaal.

Wil je meer informatie over mijn werk? Kijk dan op de website: Saskia’s Paintings
Je kunt me ook volgen via Instagram

Wandelen is gezond. Lekker uitwaaien en samen met lotgenoten praten over het dagelijks leven met angst- en/of dwangklachten. Met een aantal enthousiaste vrijwilligers hebben we de komende weken weer wandelingen gepland. Lopen jullie ook mee? Kijk snel op onze wandelpagina voor meer informatie: wandelingen

Nu de maatregelen grotendeels worden losgelaten kunnen we weer lotgenotengroepen op verschillende locaties in Nederland organiseren. Er staan er alvast een paar gepland op de website: lotgenotencontact

Wil je eerst meer informatie? Stuur dan een mail naar lotgenotencontact@adfstichting.nl

Op woensdag 9 februari organiseert ‘Naasten in kracht’ in samenwerking met de ADF Stichting een online bijeenkomst van 19.00 tot 20.30 uur voor naasten van mensen met psychische klachten.

Wat vertel ik wel en niet op werk? Combineer je werk met de zorg voor een ander met
een psychische kwetsbaarheid? Dan zijn er periodes dat het goed gaat, maar ook periodes dat het moeilijk is alle ballen in de lucht te houden. Het kan dan fijn zijn als ze op het werk weten wat er speelt zodat ze daar rekening mee kunnen houden. Maar wat vertel je wel en niet op werk?

Een van de grote valkuilen van mantelzorgers is dat ze het pas bespreekbaar maken als ze echt niet meer kunnen. Op dat moment voel je wel de noodzaak om het te vertellen, maar dat gaat dan vaak niet op de manier die je achteraf had gewild. Daarom is het beter om een afspraak te maken wanneer het thuis juist rustig is. Op dat moment voel je de urgentie niet goed, maar blijkt het toch tot betere resultaten te leiden.

Herkenbaar? Ga in gesprek met andere deelnemers op de online bijeenkomst. De bijeenkomst wordt begeleid door een ervaringsdeskundige van de ADF Stichting. Er wordt een animatie gedeeld en na een korte voorstelronde gaan we in gesprek met elkaar. Er is veel ruimte voor het uitwisselen van tips en tricks. Deelname aan deze bijeenkomst is gratis. Aanmelding is wel vereist. Na aanmelding ontvang
je een link om deel te nemen.

Meer informatie kun je vinden op de website: Naasten in kracht

Er is een maximum van 15 deelnemers. Je kunt je aanmelden voor de bijeenkomst via een
mail aan: info@rescon.nl.

Marloes Martens
projectcoördinator
www.naasteninkracht.nl

Menno Oosterhoff heeft een nieuw boek geschreven: Je ziet anders niks aan je. Hij vertelde daarover op radio 1, bij Blok & Twan. Samen met Marjolijn van Kooten. Terugluisteren kan hier. Het begint op 27.35.

Het TIPICCO project is een onderzoek over een nieuwe behandeling voor dwang / obsessieve-compulsieve stoornis: gedragstherapie in combinatie met transcraniële magnetische stimulatie (TMS).  Er is op korte termijn nog ruimte in het TIPICCO behandelonderzoek voor nieuwe patiënten. De trial loopt nog tot april 2022 en we hopen voor die tijd zoveel mogelijk mensen te includeren.

De TIPICCO behandelstudie (in Amsterdam) heeft nog plek voor mensen met OCS (ook wel OCD genoemd) die onvoldoende zijn opgeknapt op exposure therapie. TIPICCO is een klinische trial die 3 verschillende TMS (transcraniële magnetische stimulatie) met elkaar vergelijkt (2x/week behandeling voor 2 maanden).

Meer informatie vindt je op de website: https://www.tipicco.nl/

Of bekijk dit fragment van ‘De kennis van Nu’: Gedachten de baas

Durft u door een angst- en/of dwangstoornis niet naar de vaccinatielocatie van de GGD? In dat geval kunt u zich thuis laten vaccineren.

Thuisvaccinatie is bedoeld voor mensen die niet in staat zijn om naar de GGD-locatie te komen, door een fysieke of mentale beperking. Als dit ook voor u geldt, kunt u het beste contact opnemen met uw huisarts. Uw huisarts kan u aanmelden voor thuisvaccinatie.

U kunt een thuisvaccinatie niet zelf regelen bij de GGD. Alleen de huisarts kan dit voor u aanvragen.

Dan zijn er twee mogelijkheden voor de huisarts:
• Hij komt zelf bij u thuis vaccineren (hij haalt dan een geprepareerde vaccinatie bij de GGD op) of
• Hij meldt u aan bij Thuisvaccinatie.nl. Zij komen dan bij u thuis vaccineren.

Droom
Over twee weekjes gaan mijn partner en ik op vakantie en ik moet zeggen dat we daar allebei erg aan toe zijn na een paar weken behoorlijk in spanning te hebben gezeten. In mijn vorige blog schreef ik dat bij mijn partner een bobbeltje boven haar sleutelbeen en een verdikking in haar rechterborst was geconstateerd en dat we nog in afwachting waren van de uitslag van het ziekenhuis. Inmiddels kunnen we weer opgelucht ademhalen. De verdikking bij haar borst is verdwenen en het bobbeltje bleek niks ernstigs. Aangezien ik de weken voorafgaand aan de uitslag gekweld werd door doemscenario’s, omdat ik nu eenmaal een professor ben in het zien van beren op de weg, kon ik nauwelijks genieten van het feit dat mijn partner een prachtige 20 jaar oude camperbus op de kop had weten te tikken. Een huisje op wielen is altijd een droom van ons geweest en na maanden ervoor gespaard te hebben, konden we die droom eindelijk verwezenlijken. Nu het weer beter gaat met mijn partner kan ik er ook van genieten. Ondertussen zijn we er al een paar keer mee op pad geweest en ik kan niet beschrijven hoe heerlijk dat is. Dit is voor ons echt het ultieme gevoel van vrijheid. Waar de camper ons de komende weken naartoe gaat brengen weten we nog niet. We zien wel wat er op ons pad komt.

Familiebezoek
Onlangs gingen we voor het eerst met onze camper naar het westen om mijn ouders en broer te bezoeken. Ik keek er ontzettend naar uit, aangezien we mede door de corona elkaar al een lange tijd niet gezien hadden. Het bezoek aan mijn broer was super. Hij en zijn partner hadden lang in de keuken gestaan om ons te voorzien van een heerlijke lunch. Daarna hebben we nog met elkaar een prachtige boswandeling gemaakt. Met een voldaan gevoel reden we hun straat uit op weg naar mijn moeder. Ze was zo blij om ons weer te zien en ook zij keek haar ogen uit in onze camperbus. Op de camping hebben we samen gegeten en later op de avond hebben we haar thuisgebracht. Op dat moment was er nog geen vuiltje aan de lucht.

Dr Jekyll and Mr Hyde
De volgende dag gingen we op bezoek bij mijn vader die vanwege zijn dementie op een gesloten afdeling in het plaatselijk verzorgingshuis verblijft. Dit bezoek verliep anders dan ik had verwacht. Normaal is hij wel blij om me weer te zien, nu kon ik niets goed doen in zijn ogen. Ook op mijn uiterlijk had hij van alles en nog wat aan te merken. In de lift naar beneden betastte hij mijn buik en zei hij dat ik een dikke pens had. Eenmaal op de begane grond hoorde ik hem keihard tegen mijn moeder zeggen dat ik een dikke kont had. Dit deed mij zoveel pijn dat ik moeite had om mijn tranen te bedwingen, ook omdat ik nu juist zo ontzettend mijn best doe om af te vallen. Ik voelde me meteen weer het kwetsbare kleine meisje van vroeger. Nu zou je kunnen zeggen, laat het los, hij is dementerend en daardoor zijn de remmingen weg, maar zo makkelijk is dat niet. Bij mijn vader sijpelt zijn narcistische persoonlijkheid er ook nog tussendoor. Toen hij nog in “goede” doen was, schreeuwde hij dergelijke verschrikkelijke dingen ook al naar mij, waardoor ik me altijd heel klein voelde worden. Ook mijn zelfbeeld heeft hierdoor een forse knauw gekregen. Eigenlijk heeft mijn vader zijn hele leven altijd twee gezichten gehad. Ik vergelijk hem wel eens met dr. Jekyll en mr. Hyde. Tegenover de buitenwereld was hij de altijd genereuze, goedlachse en sociale man, terwijl hij er bij ons thuis een gewoonte van maakte om ons te kleineren tot op het bot.

Voor mezelf kiezen
Eenmaal aanbeland op het terras van het verzorgingshuis kreeg ik ook nog even van hem te horen dat ik er afgrijselijk uit zag met al mijn tatoeages. Vervolgens sommeerde hij mij de op de grond gewaaide suikerzakjes die van andere gasten afkomstig waren op te ruimen, omdat ik die volgens hem op de grond zou hebben gegooid. Net als ik heeft mijn vader een dwangstoornis, alleen bestaat zijn dwang uit het dwangmatig moeten oppakken van straatvuil. Aanvankelijk probeerde ik het te negeren, maar uiteindelijk besloot ik ze toch maar op te pakken om van zijn gezeur af te zijn. Na een paar uur “gezellig” op het terras te hebben doorgebracht, besloten mijn moeder en ik hem weer terug te brengen naar zijn afdeling. In de lift naar boven betastte hij opnieuw mijn buik en gaf hij mij op een nijdige toon te verstaan dat ik een dikke pens had. Ik trilde zo van woede dat ik besloot niet met hem mee te gaan naar zijn afdeling, iets wat ik normaal wel altijd doe voordat ik de lange terugreis naar Friesland hervat. In dit geval besloot ik voor mezelf te kiezen en hem daar achter te laten. Dit voelde natuurlijk heel vreemd, tegelijkertijd was ik ontzettend trots op mezelf dat ik die beslissing durfde te nemen in plaats van uit plichtsbesef met hem en mijn moeder mee te gaan. Dit zou ik vroeger nooit gedurfd hebben.

 

Misschien heb je al langer last van depressies, angsten, perfectionisme, of eetproblemen. Of ga je telkens je grenzen voorbij en ben je al jaren helemaal uitgeput. Behandeling die je hiervoor aangeboden hebt gekregen lijkt tijdelijk verlichting te geven maar na verloop van tijd keren de klachten toch weer terug. Het is alsof je in een vicieuze cirkel ronddraait zonder echt verder te komen. “Zou er met mij nog iets anders aan de hand zijn?”, is de vraag die je wellicht jezelf al vaker hebt gesteld. Dat zou inderdaad zo kunnen zijn. Uit onderzoek blijkt namelijk dat bij een angststoornis er 40% kans is op het hebben van een Cluster C-persoonlijkheidsstoornis. Bij een stemmingsstoornis, zoals depressie, is dat 35%.

 

Misschien schrik je van de term ‘persoonlijkheidsstoornis’. Helaas ligt daar een groot stigma op. De term klinkt heftig. Waar het om gaat, is dat je vaak van erg jong al hebt geleerd om op een bepaalde manier met jezelf en anderen om te gaan, vaak omdat dat nodig was om je aan te passen aan lastige omstandigheden in je leven. Vaak zijn mensen die manier van denken, doen en voelen zich zo gaan eigen maken, dat ze bij je horen en ook niet zo makkelijk te herkennen of veranderen zijn.

 

Het gevolg kan zijn dat je vastzit in bepaalde patronen. Je vermijdt bijvoorbeeld je eigen mening te geven of voor je eigen behoeftes op te komen omdat dat vroeger vaak afgestraft of genegeerd werd. Of je toont je emoties niet omdat je je dan erg ongemakkelijk gaat voelen. Of je zoekt steeds geruststelling bij de ander of verliest jezelf in perfectionisme omdat niets ooit goed genoeg is. Dit kost niet alleen bergen energie, het maakt je ook kwetsbaar om telkens opnieuw in een depressie of angststoornis te hervallen. Daarom is het belangrijk dat een behandeling niet alleen de symptomen behandelt, maar ook die onderliggende patronen meeneemt.

 

Op 22 mei 2021 organiseert de Triade-Cluster C van het Kenniscentrum Persoonlijkheidsstoornissen een online Publieksdag. Tijdens het plenaire gedeelte, staat dit jaar het thema ‘naasten’ centraal. Daarnaast worden er 8 workshops gegeven waarin door professionals en ervaringsdeskundigen verteld wordt over effectieve behandelingen bij cluster C problematiek. Je kunt je hiervoor aanmelden door een email te sturen naar info@kenniscentrumps.nl waarin je ook je voorkeur voor de workshops doorgeeft.

De dag is gratis.

Meer informatie kun je vinden in de flyer: http://kenniscentrumps.nl/sites/default/files/publications/folder_publieksdag_2021_12-02-2021.pdf

 

ADF zoekt voor een online lotgenotengroep van OCDcafé voor mensen met smetvrees een moderator die smetvrees uit eigen ervaring kent. Het doel van de groep is het delen van ervaringen met lotgenoten. Als moderator ben je een stuk verder in je proces en heb je een manier gevonden om met je smetvrees om te gaan. Als je helpende tips en ideeën hebt zijn die natuurlijk welkom! Nu vindt het contact nog plaats via Whatsapp, maar zodra het sociaal platform OCDcafe.nl online gaat verplaatsen de Whatsappgroepen daar naartoe. Je hebt geen opleiding nodig, via de ADF Stichting kun je een training voor lotgenotenbegeleiders volgen en een over voorlichting over OCD en behandelmethoden bijwonen. Vragen? Hanny@ocdcafe.nl
Wil je graag moderator worden bij een groep met ander thema? Geef het online aan op https://www.ocdcafe.nl/steun-ons/

Op zondagochtend 9 mei 2021 om 10.30 uur geeft Manon Lemkes voor de ADF Stichting een gratis online yogasessie over angst en controle. Zij geeft je handige tips en fijne oefeningen om met angstmomenten om te gaan. Mensen kunnen zich aanmelden door een mail te sturen naar trainingen@adfstichting.nl. Als je je hebt aangemeld krijg je een paar dagen van te voren een zoom link toegestuurd.

SPECIAAL VOOR ADF-LEDEN:

Korting voor de online training ‘Zacht met angst’. Normaal kost deze training €89,95, maar ADF-leden krijgen 15% korting en betalen slechts €78,22. De data voor deze training volgen nog. Wil je meer informatie? Stuur dan een mail naar: trainingen@adfstichting.nl