Vrijwilligersfunctie voor vijf uur / 1 dagdeel in de week.

De telefonische hulpdienst is een van de belangrijkste diensten van de ADF stichting. Elke ochtend van de werkweek bellen mensen met vragen over angst- en dwangklachten. Die van hunzelf of van hun naasten. Als vrijwilliger van de telefonische hulpdienst bied je een luisterend oor, geef je praktisch advies en help je met het vinden van een geschikte behandelaar uit ons netwerk.

Wat doe je?

  • Je geeft informatie en advies aan mensen met angst- en dwangklachten, familieleden en betrokkenen.
  • Je biedt een luisterend oor.
  • Je probeert met gerichte vragen de hulpvraag duidelijk te krijgen.
  • Je noteert de gegevens van de hulpvrager en voert die in.
  • Je stuurt informatie op aan de hulpvrager.

Wat vragen wij?

Je hebt ervaring met angst- en dwangklachten. Je kunt goed luisteren en de kern van het gesprek samenvatten. Om de gesprekken vast te leggen is basis computerkennis voldoende.

Wat krijg je ervoor terug?

Als vrijwilliger van de ADF stichting krijg je de kans om ervaring op te doen en je eigen kwaliteiten verder te ontwikkelen. Zo kan je je steentje bijdragen aan de patiëntenorganisatie die ervoor strijdt dat angst en dwang uit de taboesfeer worden gehaald en dat hulp voor iedereen toegankelijk wordt.

  • Je ontvangt een interne training.
  • Je krijgt een inspirerende vrijwilligersfunctie die veel voldoening geeft.
  • Je ontwikkelt jezelf bij een kleine organisatie met betrokken collega’s in een informele werksfeer.
  • Je reiskosten worden vergoed.

Locatie en Werktijden

Je werkt op ons kantoor in Driebergen, 5 uur per week tussen 9 en 14 uur.

Interesse?

Stuur je CV en motivatie aan Patricia: patricia@adfstichting.nl .

Om de zorg voor mensen met angst- en dwangklachten te laten aansluiten bij hun behoeftes is er voortdurend verbetering en vernieuwing nodig. Wetenschappelijk onderzoek is hiervoor essentieel. In het ADF Wetenschapspanel kunnen cliënten invloed uitoefenen op deze onderzoeken. Het panel denkt mee met onderzoekers en beoordeelt onderzoeksvoorstellen op relevantie en haalbaarheid voor cliënten.

Panelleden

Wil je deelnemen aan het ADF Wetenschapspanel?
Je bent van harte welkom!
Herken jij je in dit profiel?

• Je bent gemotiveerd om een bijdrage te leveren aan het verbeteren van wetenschappelijk onderzoek en zorg.
• Je hebt minimaal HBO werk-/denkniveau
• Je hebt zelf of als naaste ervaring met angst-en dwangklachten
• Je hebt een goede beheersing van de Nederlandse en Engelse taal in woord en geschrift
• Je hebt een (positief) kritische-constructieve houding
• Je hebt goede communicatieve vaardigheden
• Je bent bereid om deel te nemen aan cursussen bij PGOsupport
• Je neemt deel aan de voortgangsbijeenkomsten (4 tot 6 maal per jaar)
• Tijdsinvestering: per onderzoek 10 uur verdeeld over 3 fases, gedurende 1 jaar

Wij bieden jou:

• Een warm welkom in de ADF community
• De mogelijkheid je ervaring met angst/dwang in te zetten voor iets positiefs
• De mogelijkheid om daadwerkelijk de zorg voor mensen met angst-en dwangklachten verbeteren
• Een professionele en gemotiveerde groep collega’s
• Cursussen bij PGOsupport om je kennis te ontwikkelen
• Een bescheiden vergoeding per beoordeeld onderzoek

Professionals uit heel Nederland en diverse werkvelden slaan dit jaar de handen ineen om  verzameldwang onder de aandacht te brengen bij het grote publiek. Ze doen dat middels een speciale Nederlandse Hoarding Week van 17 tot en met 21 mei, een online evenement waarbij op de website http://nederlandsehoardingweek.nl/ gedurende die week dagelijks nieuwe relevante informatie te vinden is. Ook worden enkele live webinars georganiseerd. Nederland volgt daarmee het voorbeeld van het Verenigd Koninkrijk, waar een dergelijke week al vaker met succes is gehouden.

Hoarding is een psychiatrische stoornis, waarbij iemand zoveel spullen verzamelt en bewaart, dat normaal leven in het huis niet goed meer mogelijk is. Er is bovendien sprake van stress en beperkingen in het dagelijks leven en er is grote moeite om spullen weg te doen, óók als die weinig of geen economische waarde meer hebben. Hoarding  komt vaak  voor samen met andere aandoeningen, zoals angst- en dwangstoornissen, ADHD, autisme, depressies of vormen van hersenletsel. Hoarding brengt veel risico’s met zich mee, denk bijvoorbeeld aan een verhoogd brandrisico, gezondheidsrisico’s voor de bewoner, overlast door stank of ongedierte en veel zorgen en verdriet bij betrokken familie en vrienden. Juist die groep proberen de professionals met deze Hoarding Week te bereiken: Wat kun je zelf doen als een dierbare aan verzameldwang lijdt en wat kun je beter laten? Waar is hulp te vinden? Wat ís hoarding eigenlijk?

Alle betrokken professionals hebben in de praktijk met hoarding te maken. Het zijn gespecialiseerde professional organizers, medewerkers van de GGD, de GGZ, Maatschappelijk Werk, Dierenbescherming, Sociaal Wijkverpleegkundigen, therapeuten en behandelaars, Leger des Heils en specialisten in woningvervuiling. Een groot deel van deze professionals werkt ook al langere tijd samen in de Landelijke Hoarding Werkgroep.

De webinars worden opgenomen en zijn later terug te kijken voor iedereen die niet-live aanwezig kon zijn. Deze staan op het nieuwe YouTube-kanaal Hoarding Nederland Informatie met interessante webinars/video’s over hoarding, samenwerking/ketenzorg en behandeling van hoarding:

https://www.youtube.com/channel/UC8_bJwV9nwZJIZKa7789R3A

Het programma, alsmede een lijst van deelnemende professionals, vindt u op de website:

nederlandsehoardingweek@gmail.com of http://nederlandsehoardingweek.nl/

 

Voor GGZ-consultatie over hoarding/verzameldwangbehandeling kunt u contact opnemen met Maike Kramer, psycholoog en aanmeldcoördinator van Hoarding/verzameldwangteam Altrecht.

Als u meer wilt weten over de samenwerking van het regionale en landelijke ketenzorgnetwerk van hoarding/verzameldwang kunt u contact opnemen met Marijda Fournier, klinisch psycholoog.

Voor vragen kunt u een mail richten aan ZAPolikliniekenLunetten@Altrecht.nl , ter attentie van Maike Kramer of Marijda Fournier.

Wij Nederlanders zien onszelf graag als open en spontaan. We zeggen wat we denken, vrijheid van meningsuiting is erg belangrijk. Toch lijkt er een taboe te heersen op het praten over je gevoelens, dat voelt kwetsbaar. Brene Brown zegt in haar boek ‘De kracht van kwetsbaarheid’ het volgende: ‘Kwetsbaarheid vormt de kern van alle emoties en gevoelens. Als we voelen, zijn we kwetsbaar. Als we geloven dat kwetsbaarheid hetzelfde als zwakte is, geloven we in feite dat voelen hetzelfde is als zwakte. Als we ons gevoelsleven afsluiten uit angst dat de prijs te hoog is, lopen we weg voor datgene wat ons leven juist richting en zin geeft’

Hoe open zijn wij hier in Nederland echt? Hoe open zijn we over psychische klachten, zoals een angststoornis, burn-out, verdriet en depressie? Hoe open ben ik zelf? Wat wil ik daarmee bereiken?

‘Hoe open ben je?’ vroeg ik een paar weken geleden tijdens een online thema bijeenkomst over angst en dwang bij een bedrijf. ‘Hoe open ben je? Hoe open ben je over je psychische klachten zoals angst, dwang, depressie, stress? En wat zijn de voor- en nadelen?’ Samen met twee ervaringsdeskundige vrijwilligers vertelde ik over de ADF Stichting en gingen we met medewerkers, leidinggevenden en bedrijfsmaatschappelijk werkers in gesprek over hun ervaringen.

Op het beeldscherm zag ik wat handen omhoog gaan van mensen die wilden reageren. Er werden mooie verhalen verteld van mensen die van hun kwetsbaarheid hun kracht hebben gemaakt. Iemand vertelde dat hij last heeft van controledwang en dit kon hij goed inzetten op zijn werk, omdat hij gedegen de boekhouding op orde kreeg. Een ander vertelde dat openheid over haar angst klachten ervoor zorgde dat ze ander werk kreeg wat beter bij haar paste. En er werden ook nadelen besproken, zoals het omgaan met vooroordelen en het gevoel dat je toch niet helemaal voor vol word aangezien door je collega’s. Een collega reageerde door te zeggen dat ze het juist heel fijn vond als mensen open waren, want dan kon ze er rekening mee houden. Mooie gesprekken die zeker nog een vervolg gaan krijgen.

En ik dan? Hoe open ben ik zelf?

‘Hoe open ben ik zelf’ vroeg ik me twee weken geleden af, toen ik naar de fysiotherapeut moest en hij mijn pijnlijke beenspieren los masseerde. We hadden het over mijn werk bij ADF en hij vroeg me of ik zelf bekend was met angst of dwangklachten. Ik kom al jaren bij hem als ik een blessure heb en ik besloot om open te zijn. ‘In mijn jeugd heb ik last gehad van de angst om ziek te worden. Ik was een rebelse puber, maar van binnen was ik een heel onzeker meisje. Na een trauma kreeg ik last van PTSS klachten, daarvoor heb ik therapie gehad. Deze behandeling heeft me ook geholpen bij mijn angstklachten…’ Gespannen wachtte ik zijn reactie af. Hij leefde mee en vroeg naar de therapie die ik gevolgd had, terwijl mijn spieren verder ontspanden onder zijn professionele handen.

Eigenlijk ben ik altijd wel open. Als het ter sprake komt, vertel ik open over wat ik heb meegemaakt en waar ik last van heb (gehad). De reacties van mensen zijn heel verschillend; sommige mensen schrikken van mijn eerlijkheid; anderen leven mee en vragen door en veel mensen vertellen hun eigen verhaal. Wanneer ik me kwetsbaar opstel, geef ik onbewust toestemming aan anderen om dat ook te doen. Vriendschapsbanden verdiepen, familie voelt hechter en op mijn werk heb ik echt het gevoel dat ik mezelf kan zijn.

Op mijn werk bij de ADF Stichting kan ik open zijn. Open over mijn angstklachten en PTSS van vroeger, over mijn kwetsbaarheden nu en over Ronald zijn OCD. Het doet iets met mijn gevoel nu ik zo open ben. Het is alsof er een soort last van mijn schouders is, ik hoef niet meer ‘te doen alsof’. De gesprekken die we hebben op mijn werk hebben een diepere laag, zijn eerlijk, puur. En niet alleen op mijn werk ben ik opener geworden, ook bij vrienden, familie, op de sportschool, bij verjaardagen, overal waar angst of dwang ter sprake komt, ben ik open.

Naar schatting krijgt een derde van de Nederlanders ergens in zijn leven te maken met psychische kwetsbaarheid. Veel mensen hebben het gevoel dat ze de enige zijn en dat voelt heel eenzaam. Toen ik mij als puber terugtrok in mijn eigen angstige wereld en als een zombie door het leven ging, dacht ik echt dat ik de enige was en dat er niemand was die me begreep. Totdat ik voor het eerst iemand in vertrouwen nam.

De eerste keer…

De eerste keer dat ik echt open was in mijn leven zal ik nooit vergeten. Op mijn 17de werd ik smoorverliefd op een jongen en we kregen verkering. We waren een maand of vier samen toen ik het tijd vond om meer over mezelf te vertellen. Het voelde alsof ik mijn eigen huid eraf schraapte en mezelf op een presenteerblaadje aan hem gaf. Tijdens een wandeling vertelde ik hem over mijn pittige jeugd en het trauma wat ik had meegemaakt. Ik zei tegen hem dat ik ‘gebroken’ was, ik had therapie gevolgd en de stukken aan elkaar gelijmd, maar zou de littekens blijven voelen. Ik wilde dat hij wist waar hij aan begon als we verder wilden gaan met de relatie en ik vroeg hem of hij echt met mij samen wilde zijn, ook al had ik zoveel meegemaakt….Dit was een van de meest kwetsbare momenten in mijn leven….

Wat ik wilde bereiken met ‘open zijn’? Het kwetsbare moment dat ik hierboven omschrijf was om te checken of de verkering uit kon groeien tot een serieuze relatie. Het resultaat: We hebben vorige week gevierd dat we 25 jaar samen zijn. Mijn ontwikkeling ging van ‘gebroken en kwetsbaar’ naar ‘authentiek en open’. Wat ik nu wil bereiken met ‘open zijn’? Ik hoop daarmee de taboe en schaamte te doorbreken. Als ik kwetsbaar mag zijn, mag jij dat ook. Samen zijn we sterk in onze kwetsbaarheid. Kwetsbaarheid creëert verbondenheid. Als iemand jou in vertrouwen neemt en open verteld over zijn of haar kwetsbaarheid, hoop ik dat je het kunt beschouwen als een compliment en een mogelijkheid om de relatie te verdiepen.

Foto van Eline van Rijn

Misschien heb je al langer last van depressies, angsten, perfectionisme, of eetproblemen. Of ga je telkens je grenzen voorbij en ben je al jaren helemaal uitgeput. Behandeling die je hiervoor aangeboden hebt gekregen lijkt tijdelijk verlichting te geven maar na verloop van tijd keren de klachten toch weer terug. Het is alsof je in een vicieuze cirkel ronddraait zonder echt verder te komen. “Zou er met mij nog iets anders aan de hand zijn?”, is de vraag die je wellicht jezelf al vaker hebt gesteld. Dat zou inderdaad zo kunnen zijn. Uit onderzoek blijkt namelijk dat bij een angststoornis er 40% kans is op het hebben van een Cluster C-persoonlijkheidsstoornis. Bij een stemmingsstoornis, zoals depressie, is dat 35%.

 

Misschien schrik je van de term ‘persoonlijkheidsstoornis’. Helaas ligt daar een groot stigma op. De term klinkt heftig. Waar het om gaat, is dat je vaak van erg jong al hebt geleerd om op een bepaalde manier met jezelf en anderen om te gaan, vaak omdat dat nodig was om je aan te passen aan lastige omstandigheden in je leven. Vaak zijn mensen die manier van denken, doen en voelen zich zo gaan eigen maken, dat ze bij je horen en ook niet zo makkelijk te herkennen of veranderen zijn.

 

Het gevolg kan zijn dat je vastzit in bepaalde patronen. Je vermijdt bijvoorbeeld je eigen mening te geven of voor je eigen behoeftes op te komen omdat dat vroeger vaak afgestraft of genegeerd werd. Of je toont je emoties niet omdat je je dan erg ongemakkelijk gaat voelen. Of je zoekt steeds geruststelling bij de ander of verliest jezelf in perfectionisme omdat niets ooit goed genoeg is. Dit kost niet alleen bergen energie, het maakt je ook kwetsbaar om telkens opnieuw in een depressie of angststoornis te hervallen. Daarom is het belangrijk dat een behandeling niet alleen de symptomen behandelt, maar ook die onderliggende patronen meeneemt.

 

Op 22 mei 2021 organiseert de Triade-Cluster C van het Kenniscentrum Persoonlijkheidsstoornissen een online Publieksdag. Tijdens het plenaire gedeelte, staat dit jaar het thema ‘naasten’ centraal. Daarnaast worden er 8 workshops gegeven waarin door professionals en ervaringsdeskundigen verteld wordt over effectieve behandelingen bij cluster C problematiek. Je kunt je hiervoor aanmelden door een email te sturen naar info@kenniscentrumps.nl waarin je ook je voorkeur voor de workshops doorgeeft.

De dag is gratis.

Meer informatie kun je vinden in de flyer: http://kenniscentrumps.nl/sites/default/files/publications/folder_publieksdag_2021_12-02-2021.pdf