Illustratrice Jill Heesbeen (22) volgt de richting illustratie van het laatste jaar aan de kunstacademie St. Joost in Den Bosch. Als afstudeerproject heeft ze een bijzonder project bedacht over smetvrees, waar ze zelf ook last van heeft.

Jill legt uit: ‘Een zine is eigenlijk een boek (met de dikte van een tijdschrift) waarin verschillende vormen van illustratie bij elkaar komen, vaak ook in combinatie met tekst. Bijvoorbeeld redactionele en wetenschappelijke illustraties, maar ook strips en infographics, posters en gedichten.

Ik wil in deze zine graag de verhalen en anekdotes van mensen met smetvrees bundelen. Ik laat de luchtige, soms grappige kant zien, maar zeker ook de moeilijke, uitputtende kant. Zelf heb ik ook al zo lang ik me kan herinneren last van smetvrees. Soms kan ik erom lachen, en soms kan ik erom huilen. Het tweeledige vind ik erg interessant om te gaan verbeelden.

© Jill Heesbeen 2020

De zine is bedoeld voor mensen met smetvrees, maar zeker ook hun naasten die hen niet goed kunnen begrijpen. De zine laat zien hoe mensen met smetvrees (vaak onlogisch) denken, zich voelen, en gedragen. Doordat het voornamelijk in beeld wordt uitgelegd, in plaats van tekst, is het beter te begrijpen voor mensen die geen smetvrees hebben. Voor mensen met smetvrees zal het vooral om herkenning in de verhalen van lotgenoten gaan, maar ook zal er informatie over bijvoorbeeld oorzaken in te vinden zijn. Ik hoop met deze zine smetvrees meer bespreekbaar te maken, en bij te dragen aan de emancipatie van mensen met smetvrees.’

Geïnteresseerden kunnen zich per email melden bij: jillheesbeen@hotmail.com.

Kijk ook even op haar website www.jillheesbeen.com

Gevoelens van angst en dwang kunnen je leven behoorlijk ontregelen. Zo ernstig dat je je werk, vrienden en kennissen en soms zelfs familieleden kwijtraakt. Misschien ben je bang om de straat op te gaan, heb je smetvrees of loop je eindeloos te tobben en te malen? Je bent zeker niet de enige. In Nederland hebben zo’n anderhalf miljoen mensen last van angst- en dwangklachten.

Het kan heel erg opluchten om hierover te praten met mensen die precies begrijpen wat je voelt. Om je gevoelens te delen en ervaringen uit te wisselen.

De Angst Dwang en Fobie stichting helpt je daarbij. Over heel Nederland hebben we lotgenotengroepen bijeengebracht. Dit voorjaar start de Angst, Dwang en Fobie stichting nieuwe lotgenotengroepen voor mensen met angst- en/of dwangklachten in Apeldoorn, Amsterdam, Eindhoven en Rotterdam. De groep komt vijf avonden bij elkaar – 1 keer per maand – en wordt begeleid door getrainde ervaringsdeskundigen. 

Aarzel niet! Help jezelf, help anderen en meld je nu meteen aan.

Informatie en aanmelden: www.adfstichting.nl/lotgenotencontact;  
Tel: 0343-518080 of mail naar: lotgenotencontact@adfstichting.nl 

Is dit nog een stap te ver voor jou? Bel dan eerst eens met de telefonische hulpdienst van de ADF stichting. De hulpdienst staat iedere werkdag van maandag tot vrijdag, van 09.00 uur tot 13.30 uur, voor je klaar. Met een luisterend oor, met kennis van zaken. Tel: 0343 – 753 009.

Wat zoeken we precies?
De ADF stichting is op zoek naar een enthousiast bestuurder, met ervaring in een vrijwilligersorganisatie die zich inzet voor het goede doel. Een empathische verbinder met een uitgebreid netwerk in de geestelijke gezondheidszorg. Je bent eindverantwoordelijk
voor de bedrijfsvoering van de stichting en de aansturing van drie medewerkers. Je legt
verantwoording af aan het toezichthoudend bestuur. Daarnaast zijn fondsenwerving en
netwerken belangrijke taken. Kennis van digitalisering en social media om de boodschap van
de stichting te verspreiden, is noodzakelijk.

De huidige directeur van de ADF stichting, Sander Pronk, blijft in functie tot de vacature is vervuld.


Wat ga je doen?
In de afgelopen jaren zijn er grote stappen gemaakt met de digitalisering van het netwerk.
De website van de ADF stichting is vernieuwd. Er zijn samenwerkingen gestart met
verschillende GGZ-organisaties, om de boodschap van de ADF te verspreiden. De nieuwe
directeur heeft hierin een voortrekkersfunctie. De ADF stichting wil graag verder groeien en
dat betekent dat er extra fondsen gevonden moeten worden. Belangrijke taken zijn daarom
fondsenwerving en het initiëren van kansrijke initiatieven. Het aanvragen van subsidies is
ook onderdeel van je takkenpakket. Als ambassadeur van de ADF stichting sta je in contact
met ggz-instellingen, PGO’s (platformen die een persoonlijke gezondheidsomgeving
aanbieden), koepelorganisaties en de overheid.


Wie zijn wij?
De ADF stichting is een patiënten- en familieorganisatie voor iedereen die te maken heeft
met angst- en dwangklachten. We zijn een platform voor ontmoeting, kennisdeling en
belangenbehartiging dat bijdraagt aan herstel van mensen met overmatige angst. De
organisatie streeft naar meer openheid over – en meer begrip voor – angst- en
dwangklachten. Onderdeel van de ADF stichting is de Nederlandse Hyperventilatie Stichting
(NHS), de landelijke patiënten en familieorganisatie voor iedereen die te maken heeft met
hyperventilatieklachten.


Wie ben jij?
Je bent enthousiast, steekt graag de handen uit de mouwen, maar je weet grenzen te
stellen. Voor jezelf, maar ook voor anderen. Je kunt empathisch zijn, maar laat je door
medeleven niet van de wijs brengen. Als directeur heb je een groot netwerk in de
geestelijke gezondheidszorg. Ervaring in dit werkveld is noodzakelijk. Evenals een netwerk
bij de overheid. Je hebt minimaal HBO werk/denkniveau en begrijpt hoe IT en
automatisering werkt. Tot slot sta je natuurlijk achter de missies van ADF en NHS.


Aanbod
Een mooie rol waarin jij bijdraagt aan de verbetering van kwaliteit van leven voor mensen
met een psychische kwetsbaarheid. 24-32 uur per week, inschaling in schaal 12 van de CAO
Sociaal Werk 2019-2021.


Procedure


Reageren op deze vacature kan tot 8 december 2020. De sollicitatieprocedure bestaat uit
een assessment en drie gesprekken: een kennismaking met het bestuur; een gesprek met
collega’s en tot slot een ‘klikgesprek’ met enkele vrijwilligers.


Wij zijn een inclusieve organisatie. We nodigen iedereen die aan de kwalificaties tegemoet
kan komen uit om te solliciteren. Voor meer informatie kun je contact opnemen met onze
directeur Sander Pronk (sander@adfstichting.nl). CV en motivatie kan je sturen naar onze
voorzitter Josine van Hamersveld (josine@adfstichting.nl).

Het graf van Sam, omringd door zijn vrienden.

Samen is een documentaire over Sam. Sam was een bijzondere jongen die twee jaar geleden, op twintigjarige leeftijd, zich van zijn eigen leven beroofde. Volgens zijn vrienden was Sam de meest lieve, behulpzame en grappige jongen die zij kenden. Maar hij had moeite om zijn plek te vinden in de maatschappij. Gedurende zijn leven zag hij meerdere hulpverleners.

Via de gesprekken met familie en vrienden krijg je in deze documentaire de mooie en minder mooie anekdotes over Sam te horen. Je maakt kennis met de problematiek van een tiener die buiten de maatschappij valt. Tenslotte krijg je een kijkje in het verwerkingsproces van zijn familie en vrienden: hoe gaan zij om met onverwachte rouw?

‘Er zijn veel vooroordelen over depressie die niet kloppen’, schrijven de documentairemakers Rosanne Gjaltema en Tyson Malaihollo in hun uitleg over de documentaire op het crowdfunding platform ‘Cinecrowd’. ‘Wij hopen het begrip voor depressie te vergroten. Ook zie je hoe makkelijk het is om in een negatieve spiraal te belanden. ‘ De crowdfunding loopt nog tot 27 november, dus help mee.

De documentaire wordt gemaakt in samenwerking met 113 zelfmoordpreventie. De documentairemakers hebben hun streefbedrag inmiddels gehaald. Op facebook houden de makers van ‘Samen, de documentaire’ belangstellenden op de hoogte over de voortgang van het project en de verschijningsdatum.

Het project Kinderen Bedwingen Angst doet onderzoek naar de beste behandeling voor kinderen met een angst of fobie. Het gaat om angsten voor een bepaald dier, voorwerp of voor bepaalde situaties. Veel kinderen hebben een specifieke fobie. Dat kan het leven op school, thuis en op andere plekken lastig maken. Tijdens het onderzoek worden kinderen met een specifieke fobie gediagnosticeerd. Ze krijgen een behandeling bij de verschillende, deelnemende instellingen.


De ADF stichting werkt samen met het onderzoeksteam onder leiding van dr. Anke Klein, psychologe, verbonden aan de Universiteit van Leiden. Het onderzoek wordt op verschillende plekken uitgevoerd in Amsterdam, Groningen en Bochum in Duitsland.

Illustratie: Geertje Claessen – www.geertjegrom.com


Het onderzoeksteam is op zoek naar kinderen van 7 tot en met 14 jaar met een specifieke fobie, en hun ouders. Als kinderen naast een specifieke fobie ook andere klachten hebben, kunnen ze meedoen. Kinderen kunnen niet meedoen als ze op dit moment al een andere behandeling voor angstklachten volgen.


Ouders die interesse hebben, worden eerst kort telefonisch met vragen benaderd door een van de onderzoekers. Hierin leggen de onderzoekers alles uit over het onderzoek, de aanmeldingsprocedure en gaan zij met het gezin na of deelname een goed idee is. Als de ouders na dit gesprek besluiten mee te doen, is een verwijzing van de huisarts nodig. In het kader van het wetenschappelijk onderzoek wordt deze behandeling kosteloos aangeboden. Meer informatie via Dr. Anke Klein of Annelieke Hagen.


Email: kiba@fsw.leidenuniv.nl
Telefoon: 071-5276673
Website: www.angstbijkinderen.nl – wordt januari 2021 actief.

Artikel uit vakblad De Psycholoog

Een internationale werkgroep die zich bezighoudt met dwangstoornissen geeft aan dat in coronatijd geneesmiddelen de voorkeur hebben bij de behandeling van cliënten met smetvrees. Prof.dr. Lisbeth Utens en collega’s van het expertisecentrum Dwang, Angst en Tics (dat) van LEVVEL, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, verwonderen zich over dat advies. Zij pleiten ervoor eerst exposure en response interventie (ERP) toe te passen. ‘Wij achten het zinvoller om met cliënten te bespreken wat verstandige maatregelen zijn, zoals de RIVM-richtlijn, en wat ‘teveel van het goede’ is, zoals de dwangrituelen.’

Artikel uit vakblad De Psycholoog.
Het artikel uit vakblad De Psycholoog

Mensen met smetvrees overschrijden met hun dwanghandelingen vaak de RIVM-richtlijn, ook in situaties waarin besmetting niet op de loer ligt, zoals thuis. Bijvoorbeeld door meermaals per dag meer dan tien minuten hun handen wassen, door langdurig te douchen met grote hoeveelheden shampoo en excessief schoon te maken terwijl er geen andere mensen in huis zijn geweest. Dit zijn vormen van dwang die met ERP afgebouwd kunnen worden. Thuis is ook vaak de context waarin de dwang zich afspeelt en waar er juist met ERP geoefend moet worden.

Bij toename van smetvreesklachten is het juist belangrijker niet te stoppen met ERP. Wanneer bepaalde plekken voor exposure niet worden bezocht, zoals het openbaar vervoer of openbare toiletten, hoeft de behandeling met ERP niet gestopt te worden. Juist het overmatig handen wassen en schoonmaken in de thuissituatie kan worden afgebouwd door middes van ERP. Lisbeth Utens: ‘Het advies om ERP tijdelijk stoppen is wat ons betreft zorgelijk. Naar ons inzicht kan dit advies de voortgang van de behandeling van cliënten met smetvrees belemmeren. De algemene aanbeveling om cliënten met smetvrees als eerste keus farmacotherapie aan te bieden, dus geneesmiddelen, vinden wij onvoldoende onderbouwd. Dit gaat in tegen de algemeen aanvraarde richtlijnen voor de behandeling van kinderen en jongeren met een dwangstoornis. Pas nadat ERP adequaat, voldoende intensief en voor langere tijd is toegepast, met goede inzet van patiënt , gezin en therapeut zonder dat er progressie wordt geboekt is, kan psychofarmaca worden overwogen.’

Geïnteresseerden kunnen het volledige artikel van prof. dr. Lisbeth Utens uit het vaktijdschrift De Psycholoog downloaden.